20/02/2025
Prowadzenie księgowości to kluczowy aspekt działalności każdej organizacji, niezależnie od jej wielkości czy formy prawnej. Dla wielu podmiotów, szczególnie tych mniejszych lub działających w sektorze non-profit, pełna księgowość może wydawać się zbyt skomplikowana i kosztowna. Na szczęście istnieje alternatywa – uproszczona ewidencja. W tym artykule przyjrzymy się bliżej temu rozwiązaniu, wyjaśnimy, na czym polega, kto może z niego skorzystać i jakie są najważniejsze różnice w porównaniu do pełnej księgowości.

Co to jest uproszczona ewidencja?
Uproszczona ewidencja to forma księgowości, która charakteryzuje się mniejszym zakresem obowiązków ewidencyjnych i jest przeznaczona dla określonych grup podmiotów. W przeciwieństwie do pełnej księgowości, opiera się ona na prowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów (KPiR). KPiR to uproszczone narzędzie do rejestrowania operacji gospodarczych, bazujące na podstawowych dokumentach księgowych, takich jak faktury czy paragony.
Głównym celem uproszczonej ewidencji jest zminimalizowanie formalności i kosztów związanych z księgowością, przy jednoczesnym zachowaniu rzetelności i zgodności z przepisami prawa. Jest to szczególnie atrakcyjne rozwiązanie dla małych przedsiębiorstw i organizacji pozarządowych, które nie potrzebują tak szczegółowych informacji finansowych, jakie generuje pełna księgowość.

Warunki stosowania uproszczonej ewidencji dla organizacji pozarządowych
Szczególne zasady dotyczące uproszczonej ewidencji odnoszą się do organizacji pozarządowych (NGO) oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 pkt 2 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (z wyłączeniem spółek kapitałowych). Mogą one prowadzić uproszczoną ewidencję przychodów i kosztów, jeśli spełniają łącznie następujące warunki:
- Działają w sferze zadań publicznych określonych w art. 4 ust. 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
- Nie prowadzą działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy Prawo przedsiębiorców.
- Nie posiadają statusu organizacji pożytku publicznego.
- Osiągają przychody wyłącznie z określonych źródeł, takich jak:
- Działalność nieodpłatna pożytku publicznego (składki członkowskie, darowizny, dotacje, subwencje, ofiarność publiczna).
- Działalność odpłatna pożytku publicznego (sprzedaż towarów i usług).
- Sprzedaż, najem lub dzierżawa składników majątkowych.
- Odsetki od środków pieniężnych na rachunkach bankowych związanych z działalnością.
- W roku poprzedzającym rok wyboru uproszczonej ewidencji osiągnęły przychody wyłącznie z wymienionych źródeł, w wysokości nieprzekraczającej 100 000 zł (kwota ta wzrośnie do 1 000 000 zł od 2025 roku). W roku rozpoczęcia działalności limit przychodów nie obowiązuje.
- Organ zatwierdzający (zgodnie z przepisami o rachunkowości) podejmie decyzję o prowadzeniu uproszczonej ewidencji.
Spełnienie tych warunków umożliwia NGO prowadzenie znacznie prostszej księgowości, co przekłada się na oszczędność czasu i zasobów.
Księgowość uproszczona a pełna – kluczowe różnice
Podstawowa różnica między księgowością uproszczoną a pełną leży w zakresie prowadzonych ksiąg i obowiązków ewidencyjnych. Pełna księgowość jest znacznie bardziej rozbudowana i szczegółowa, dostarczając kompleksowy obraz sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Uproszczona ewidencja koncentruje się na podstawowych operacjach gospodarczych, oferując bardziej ogólny, ale wystarczający dla wielu podmiotów, wgląd w finanse.
Poniższa tabela przedstawia kluczowe różnice między tymi dwoma formami księgowości:
Kryterium | Księgowość uproszczona | Księgowość pełna |
---|---|---|
Podstawa ewidencji | Podatkowa Księga Przychodów i Rozchodów (KPiR) | Księgi rachunkowe (dziennik, księga główna, księgi pomocnicze) |
Zakres ewidencji | Uproszczone zestawienie operacji gospodarczych | Szczegółowy obraz sytuacji finansowej firmy |
Obowiązki ewidencyjne | Ograniczone (m.in. brak obowiązku sporządzania bilansu, rachunku zysków i strat) | Rozbudowane (m.in. inwentaryzacja, bilans roczny, rachunek zysków i strat, sprawozdanie z przepływów pieniężnych) |
Szczegółowość informacji finansowych | Mniej szczegółowe | Bardziej szczegółowe |
Zalecana dla | Małych firm, NGO o niskich przychodach | Dużych firm, spółek kapitałowych, podmiotów przekraczających limity przychodów |
Wymagania dotyczące wiedzy księgowej | Mniejsze | Większe, często wymaga usług biura rachunkowego |
Kto może stosować uproszczoną ewidencję?
Możliwość prowadzenia księgowości uproszczonej jest uzależniona od formy prawnej działalności i wysokości przychodów. Zgodnie z polskimi przepisami, uproszczoną ewidencję mogą stosować przede wszystkim:
- Osoby fizyczne prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą,
- Spółki cywilne osób fizycznych,
- Spółki jawne osób fizycznych,
- Spółki partnerskie.
- Organizacje pozarządowe (spełniające określone warunki, jak opisano powyżej).
Kluczowym kryterium jest limit przychodów. Uproszczoną ewidencję mogą prowadzić podmioty, których przychody za poprzedni rok podatkowy nie przekroczyły 2 000 000 euro. Przekroczenie tego limitu obliguje do przejścia na pełną księgowość.

Pełną księgowość muszą prowadzić natomiast:
- Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością,
- Spółki akcyjne,
- Spółki komandytowe,
- Spółki komandytowo-akcyjne.
- Wszystkie podmioty, które przekroczyły limit przychodów (2 000 000 euro).
Zalety i wady uproszczonej ewidencji
Uproszczona ewidencja, jak każde rozwiązanie, ma swoje zalety i wady. Warto je rozważyć, podejmując decyzję o formie prowadzenia księgowości.
Zalety uproszczonej ewidencji:
- Mniejsze koszty – prowadzenie KPiR jest zazwyczaj tańsze niż pełnej księgowości, zarówno pod względem kosztów obsługi księgowej, jak i czasu potrzebnego na prowadzenie dokumentacji.
- Prostota i przejrzystość – KPiR jest prostsza w prowadzeniu i zrozumieniu niż pełne księgi rachunkowe.
- Mniej formalności – uproszczona ewidencja wiąże się z mniejszą liczbą obowiązków ewidencyjnych i sprawozdawczych.
- Możliwość samodzielnego prowadzenia – przy mniejszej skali działalności, przedsiębiorcy często mogą prowadzić KPiR samodzielnie, bez konieczności zatrudniania księgowego lub korzystania z usług biura rachunkowego.
Wady uproszczonej ewidencji:
- Mniej szczegółowe informacje finansowe – KPiR dostarcza mniej szczegółowy obraz sytuacji finansowej firmy niż pełna księgowość. Może to być problematyczne przy podejmowaniu strategicznych decyzji, analizie rentowności czy ubieganiu się o kredyt lub dotację.
- Ograniczenia w zakresie form prawnych – uproszczona ewidencja nie jest dostępna dla wszystkich form prawnych działalności.
- Ryzyko błędów – choć KPiR jest prostsza, nadal wymaga wiedzy i staranności. Błędy w ewidencji mogą prowadzić do problemów z urzędem skarbowym.
- Ograniczenia przy wzroście firmy – wraz z rozwojem firmy i wzrostem przychodów, uproszczona ewidencja może stać się niewystarczająca i konieczne będzie przejście na pełną księgowość.
Najczęściej zadawane pytania (FAQ)
- Czy mogę samodzielnie prowadzić uproszczoną ewidencję?
- Tak, w wielu przypadkach prowadzenie uproszczonej ewidencji, opartej na KPiR, jest możliwe samodzielnie, szczególnie dla mniejszych firm i organizacji. Wymaga to jednak podstawowej wiedzy z zakresu księgowości i przepisów podatkowych.
- Kiedy muszę przejść z uproszczonej na pełną księgowość?
- Przejście na pełną księgowość jest obowiązkowe, gdy Twoje przychody za poprzedni rok podatkowy przekroczą limit 2 000 000 euro. Ponadto, niektóre formy prawne, takie jak spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, od początku muszą prowadzić pełną księgowość.
- Czy uproszczona ewidencja jest dla mnie odpowiednia?
- Uproszczona ewidencja jest dobrym rozwiązaniem, jeśli prowadzisz małą firmę, jednoosobową działalność gospodarczą lub organizację pozarządową o stosunkowo niskich przychodach i nie potrzebujesz bardzo szczegółowych informacji finansowych. Jeśli Twoja firma dynamicznie się rozwija lub potrzebujesz kompleksowej analizy finansowej, pełna księgowość może być bardziej odpowiednia.
- Gdzie mogę znaleźć wzór Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów (KPiR)?
- Wzór KPiR jest dostępny w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Można go również znaleźć online na stronach rządowych lub w programach księgowych.
Podsumowanie
Uproszczona ewidencja to cenne narzędzie dla wielu przedsiębiorców i organizacji, pozwalające na uproszczenie formalności i obniżenie kosztów księgowości. Jest szczególnie korzystna dla małych firm i NGO o mniejszej skali działalności. Decyzja o wyborze uproszczonej ewidencji powinna być jednak dobrze przemyślana i dostosowana do indywidualnych potrzeb i specyfiki danego podmiotu. Warto dokładnie przeanalizować warunki uprawniające do jej stosowania, a także zalety i wady w kontekście własnej działalności. Pamiętaj, że wybór odpowiedniej formy księgowości ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania i rozwoju Twojej organizacji.
Jeśli chcesz poznać inne artykuły podobne do Uproszczona ewidencja: Przewodnik dla NGO i firm, możesz odwiedzić kategorię Księgowość.