Gdzie w deklaracji wykazać ulgę na złe długi?

Odzyskiwanie Złych Długów i Ulga Podatkowa

21/03/2025

Rating: 4.68 (5244 votes)

W świecie biznesu, nieuniknione jest spotkanie z sytuacją, gdy nie wszystkie należności zostaną uregulowane na czas, a niektóre z nich mogą stać się złe długi. Zarządzanie takimi sytuacjami jest kluczowe dla zdrowia finansowego każdej firmy. W tym artykule omówimy podejście księgowe do odzyskiwania złych długów oraz związane z tym ulgi podatkowe, szczególnie skupiając się na polskim kontekście prawnym i podatkowym.

Jakie jest podejście księgowe do odzyskiwania złych długów?
Ponieważ złe długi zazwyczaj generują stratę, gdy są odpisywane, odzyskiwanie złych długów zazwyczaj generuje dochód dla celów księgowych. W księgowości odzyskiwanie złych długów zalicza odpis na złe długi lub kategorie rezerw na złe długi i zmniejsza kategorię należności w księgach rachunkowych firmy .
Spis treści

Czym jest odzyskiwanie złych długów?

Odzyskiwanie złych długów odnosi się do sytuacji, w której firma otrzymuje płatność za dług, który wcześniej został spisany jako nieściągalny. Kiedy dług jest uznawany za zły i spisywany, zazwyczaj generuje to stratę w księgach rachunkowych. Dlatego odzyskanie takiego długu jest zazwyczaj traktowane jako przychód.

Złe długi mogą być odzyskane w całości lub częściowo. Może to nastąpić na przykład poprzez płatność od syndyka masy upadłościowej w przypadku bankructwa dłużnika, lub w wyniku sprzedaży zabezpieczenia długu, na przykład przez bank. Niezależnie od formy, odzyskanie długu, który wcześniej został uznany za stratę, ma istotne implikacje księgowe i podatkowe.

Jak działa odzyskiwanie złych długów?

Proces odzyskiwania złych długów rozpoczyna się od niepowodzenia w ściągnięciu należności w standardowym trybie. Firmy zazwyczaj podejmują szereg działań windykacyjnych, zanim uznają dług za nieściągalny. Mogą to być wewnętrzne działania windykacyjne, korzystanie z usług zewnętrznych firm windykacyjnych, a nawet kroki prawne. Dopiero po wyczerpaniu tych metod, dług jest spisywany.

Nawet po spisaniu długu, działania windykacyjne mogą być kontynuowane. Jeśli uda się odzyskać jakąkolwiek część długu, jest to traktowane jako odzyskanie złego długu. Możliwe scenariusze odzyskania to:

  • Płatność od dłużnika: Dłużnik, mimo wcześniejszych problemów finansowych, może zdecydować się na uregulowanie długu w całości lub w mniejszej kwocie.
  • Płatność od syndyka: W przypadku ogłoszenia upadłości dłużnika, syndyk masy upadłościowej może dokonać częściowej spłaty wierzycieli.
  • Sprzedaż zabezpieczenia: Jeśli dług był zabezpieczony aktywami (np. kredyt samochodowy), wierzyciel może przejąć zabezpieczenie i sprzedać je, aby odzyskać część lub całość długu.
  • Konwersja długu na udziały: W niektórych przypadkach, wierzyciel może zgodzić się na konwersję długu na udziały w firmie dłużnika, co w przyszłości może przynieść korzyści finansowe i odzyskanie długu, a nawet dodatkowy zysk.

Złe długi są niestety nieuniknione w biznesie. Zawsze znajdą się klienci, którzy z różnych przyczyn nie wywiążą się ze swoich zobowiązań finansowych. Dlatego efektywne zarządzanie złymi długami i procesem ich odzyskiwania jest tak ważne.

Księgowe podejście do odzyskiwania złych długów

W księgowości, odzyskanie złego długu wymaga odpowiedniego zaksięgowania. Kiedy dług jest spisywany jako zły, zazwyczaj obciąża się konto kosztów z tytułu złych długów i uznaje konto należności. Natomiast, gdy następuje odzyskanie długu, konieczne jest odwrócenie tego zapisu.

Najczęściej, odzyskanie złego długu jest księgowane poprzez uznanie konta rezerwy na złe długi lub bezpośrednio jako zmniejszenie konta należności. Jednocześnie, kwota odzyskanego długu jest ujmowana jako przychód. Dokładny sposób księgowania może zależeć od polityki rachunkowości firmy i specyfiki odzyskanego długu.

Przykładowo, jeśli firma stosuje metodę rezerw na złe długi, to przy odzyskaniu długu, księgowanie może wyglądać następująco:

  1. Debet: Konto bankowe (lub inne konto aktywów, jeśli płatność nie jest gotówkowa)
  2. Kredit: Rezerwa na złe długi

Zmniejszenie rezerwy na złe długi w efekcie zwiększa zysk firmy, ponieważ rezerwa ta wcześniej obniżała wynik finansowy. Jeśli firma nie stosuje rezerw, odzyskanie długu może być zaksięgowane bezpośrednio jako przychód:

  1. Debet: Konto bankowe
  2. Kredit: Przychody z odzyskania złych długów (lub inne odpowiednie konto przychodowe)

Ważne jest, aby każda operacja związana ze złymi długami była odpowiednio udokumentowana i odzwierciedlona w księgach rachunkowych firmy. Dokładne i terminowe księgowanie ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego obrazu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa.

Ulga na złe długi w polskim systemie podatkowym

W Polsce, system podatkowy przewiduje ulgę na złe długi, która dotyczy należności nieściągalnych. Jest to mechanizm pozwalający podatnikom skorygować podatek dochodowy w przypadku należności, które nie zostały uregulowane przez kontrahenta. Ulga ta ma zastosowanie zarówno w podatku VAT, jak i w podatkach dochodowych (PIT i CIT).

Ulga na złe długi to korekta podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym z tytułu niezapłaconych faktur lub nieotrzymanych środków z tytułu wystawionych faktur. Korekta może być in plus lub in minus, w zależności od tego, czy podatnik jest wierzycielem, czy dłużnikiem.

Kiedy przedawnia się zeznanie podatkowe?
Wersja od: 28 stycznia 2025 r. do: 31 stycznia 2026 r. § 1. Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Rodzaje ulgi na złe długi

Ulga na złe długi działa na dwa sposoby, w zależności od pozycji podatnika:

  • Dla dłużnika (zwiększenie podstawy opodatkowania): Jeśli dłużnik nie uregulował należności w określonym terminie (90 dni od terminu płatności na fakturze), jest zobowiązany zwiększyć koszty uzyskania przychodów. Korekta podstawy opodatkowania jest w tym przypadku obligatoryjna.
  • Dla wierzyciela (zmniejszenie podstawy opodatkowania): Jeśli wierzyciel nie otrzymał zapłaty za wystawioną fakturę w określonym terminie, ma prawo zmniejszyć przychody o wartość nieuregulowanej należności. Korekta jest uprawnieniem, a nie obowiązkiem – wierzyciel może, ale nie musi z niej korzystać.

Korektę podstawy opodatkowania z tytułu ulgi na złe długi można dokonać w trakcie roku podatkowego, przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy, lub w zeznaniu rocznym.

Ulga na złe długi w zeznaniu rocznym PIT i CIT

Korekty z tytułu ulgi na złe długi dokonywane są w zeznaniach rocznych. Osoby prawne wykazują korekty w zeznaniu CIT-8, a osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą – w zeznaniach PIT-36, PIT-36L lub PIT-28, w zależności od formy opodatkowania.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 26i) i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 18f), podstawa obliczenia podatku może być:

  • Zmniejszona o wartość wierzytelności, która nie została uregulowana lub zbyta, po upływie 90 dni od terminu płatności (dla wierzyciela).
  • Zwiększona o wartość zobowiązania, które nie zostało uregulowane, po upływie 90 dni od terminu płatności (dla dłużnika).

Korekty dokonuje się w zeznaniu rocznym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze lub umowie.

Jeśli podatnik poniósł stratę ze źródła, z którym związana jest transakcja handlowa, kwota straty również podlega korekcie w związku z ulgą na złe długi – zwiększeniu po stronie wierzyciela lub zmniejszeniu po stronie dłużnika.

Jak wykazać ulgę na złe długi w deklaracjach PIT?

W zależności od formy opodatkowania, ulgę na złe długi wykazuje się w odpowiednich sekcjach deklaracji PIT:

  • PIT-36 (skala podatkowa): Sekcja H.6. W pozycji H.6.1 wierzyciel wpisuje kwotę z faktury, za którą nie otrzymał zapłaty. W pozycji H.6.2 dłużnik wpisuje kwotę z faktury, za którą nie zapłacił.
  • PIT-36L (podatek liniowy): Sekcja G.5. W komórce G.5.1 dłużnik wpisuje kwotę z faktury, której nie uregulował. W komórce G.5.2 wierzyciel wpisuje kwotę z faktury, za którą nie otrzymał zapłaty.
  • PIT-28 (ryczałt ewidencjonowany): Sekcja H. W komórce H.1 dłużnik wpisuje kwotę nieuregulowanej faktury i wybiera stawkę ryczałtu. W komórce H.2 wierzyciel wpisuje kwotę niezapłaconej faktury i wybiera stawkę ryczałtu.

Przykłady wypełnienia deklaracji PIT (PIT-36, PIT-36L, PIT-28) oraz CIT-8 znajdują się w oryginalnym tekście i ilustrują, jak praktycznie zastosować ulgę na złe długi w zeznaniach podatkowych.

Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Czym jest zły dług?

Zły dług to należność, której firma lub osoba fizyczna nie spodziewa się odzyskać i decyduje się spisać ją jako stratę. Jeśli później nastąpi odzyskanie całości lub części długu, jest to traktowane jako odzyskanie złego długu.

Jak zgłosić zły dług w zeznaniu podatkowym w Polsce?

W Polsce, ulgę na złe długi wykazuje się w odpowiednich sekcjach zeznań rocznych PIT (PIT-36, PIT-36L, PIT-28) oraz CIT-8. Sposób wykazania zależy od tego, czy podatnik jest wierzycielem, czy dłużnikiem, oraz od formy opodatkowania.

Gdzie w deklaracji PIT wykazać ulgę na złe długi?

Pozycje w deklaracjach PIT, w których wykazuje się ulgę na złe długi, to:

  • PIT-36: Sekcja H.6 (pozycje 274 i 276).
  • PIT-36L: Sekcja G.5 (komórki 67 i 68).
  • PIT-28: Sekcja H (komórki 144, 157 oraz odpowiednie komórki stawek ryczałtu).

Podsumowanie

Odzyskiwanie złych długów i ulga na złe długi to ważne aspekty zarządzania finansami przedsiębiorstwa. Zrozumienie zasad księgowania odzyskiwania złych długów oraz korzystania z ulgi podatkowej w Polsce jest kluczowe dla prawidłowego rozliczenia podatków i optymalizacji obciążeń fiskalnych. Pamiętaj, że przepisy podatkowe mogą ulegać zmianom, dlatego zawsze warto konsultować się z księgowym lub doradcą podatkowym, aby upewnić się, że stosowane rozwiązania są zgodne z aktualnymi regulacjami.

Jeśli chcesz poznać inne artykuły podobne do Odzyskiwanie Złych Długów i Ulga Podatkowa, możesz odwiedzić kategorię Księgowość.

Go up